مهنــا

🔵 هرسه شب قدر مهم است

حاج آقا مجتبی تهرانی هرسال درشب‌های قدر می‌گفتند: در روایتی درباره تعیین شب قدر آمده است که میفرماید: 

🔻شب ١٩: مقدّرات سال در شب نوزدهم تقدیر می‏ شود؛ «قُسِمَ فِیهَا الْأَرْزَاقُ وَ كُتِبَ فِیهَا الاجَالُ وَ خَرَجَ فِیهَا صِكَاكُ الْحَاجِّ» (مستدرك‏ الوسائل، ج ۷، ص ۴۷۰، باب تعیین لیلة القدر)؛ در شب نوزدهم ارزاق، درآمدها و روزی افراد و همچنین مدت حیات و زندگی آنان تا سال آینده تعیین می‌شود. علاوه بر آن در شب نوزدهم مشخص می‌شود كه چه كسانی در آن سال به حج می‏ روند.

🔻شب ۲۱: سپس در شب بیست و یكم آنچه در شب نوزدهم مقدر شده، بر آن ابرام و تأكید می ‏شود. این به این معناست كه در شب بیست و یكم آنچه در شب نوزدهم تعیین و مقدر شده، قابل تغییر است، آنچه كه از شب نوزدهم تا شب بیست و یكم مقدر شده و تغییر یافته، در شب بیست و یكم ثبت شده

🔻شب ۲۳:  و در شب و بیست و سوم قطعی، نهایی و امضاء می ‏شود. براساس این روایت هر سه شب از شبهای قدر به شمار می‌آیند.

امشبو از دست ندیم. التماس دعا

حسین دارابی 

​

▪️قلب تو، “قدر” تو را می سازد…♡

در شب قدر، تقدیرت طبق امیال قلبت نوشته میشود؛ اگر میل قلبت به امور دنیا(ثروت، فرزند، همسر، مسکن و…) باشد، تقدیرت این است که یک سال دیگر دنیا بدود و تو به دنبالش…

اما اگر میل قلبت به خدا و تسلیم اوامر او باشد، تقدیر یک سال دیگرت، همه خیر است و زمینه برای وسعت دادن به روحت فراهم :)

شب زنده داری و این همه خوبی

امام علی علیه السلام‏:

قِيَامُ اللَّيْلِ مَصَحَّةٌ لِلْبَدَنِ وَ مَرْضَاةٌ لِلرَّبِّ عَزَّ وَ جَلَّ وَ تَعَرُّضٌ لِلرَّحْمَةِ وَ تَمَسُّكٌ بِأَخْلَاقِ النَّبِيِّينَ

ترجمه 

شب ‌زنده‌ داری به نماز شب مایه تندرستی بدن، خشنودی پروردگار، موجب رحمت و تقیّد به اخلاق پسندیده پیامبران الهی است.

بحار الانوار، ج ۱۰، ص: ۹۰

 از فرصت سحر های ماه مبارک رمضان استفاده کنیم. 

کریم آل طه

بخشش در دو شکل خود را نشان می‌دهد یکی بخشش مالی که با عبارت «کرم» به آن اشاره میشه و دیگری بخشش اخلاقی که شاید بتوان با واژه «مکارم» مورد اشاره قرار داد. و می توان به هر دو نوع از بخشش ، با عبارت«رفتار کریمانه»اشاره کرد.

امام حسن مجتبی(علیه السلام) که به درستی « کریم آل طه» نامیده میشه ،الگوی کامل برای هر دو نوع بخشش  می باشند.

 مورخان و  در شرح زندگانى پرافتخار آن حضرت، بخشش های بى سابقه و احسان بسيار بزرگ و بى نظير ثبت كرده ‏اند كه در تاريخچه زندگانى هيچ كدام از بزرگان به چشم نمی خورد و نشانه ديگرى از عظمت نفس و بى اعتنايى آن حضرت به مظاهر فريبنده دنيا است.

 نوشته ‏اند: حضرت امام حسن مجتبى(علیه السلام) در طول عمر خود، ۳ بار ثروت خود را به دو نيم تقسيم كرده و نصف آن را براى خود نگه داشت و نصف ديگر را در راه خدا بخشيد.

حسینی لیلابی

موعظه رمضانی

دغدغه حسن عاقبت

افراد زیادی داشتیم مؤمن بودند اما مؤمن نماندند

 از اون طرف افراد زیادی اول اهل ایمان نبودند اما آخرالامرعاقبت بخیر شدند.

این که انسان بر سر اعتقاداتش ثابت بماند و تحت تاثیر وسوسه ها قرار نگیره دغدغه مقدسی است که در آیات و روایات متعدد به آن  اشاره شده است. 

 وقتی پیامبر اکرم (ص) خطبه شعبانیه را ایراد می فرمودند شروع کردند به شمردن فضایل ماه رمضان، در بخشی از خطبه اشک بر پیامبر عارض شد  حضرت امیر(ع) علت را جویا شدند پیامبر اکرم فرمود: «اى على! بر این مى‌گریم که در این ماه حرمت تو را مى شکنند و اشقی الاشقیا تو را در حال نماز به خون غلطان می کند.

  امام علی(ع) پرسید: «یَا رَسُولَ اللَّهِ وَ ذَلِکَ فِی سَلَامَةٍ مِنْ دِینِی؟» ای پیامبر خدا! آیا در آن حالت ، دینم سالم است؟ 

 پیامبر(ص)فرمود:« فِی سَلَامَةٍ مِنْ دِینِکَ». دینت ، سالم است.

پس حضرت امیر(ع) اگر دینم سالم باشد محل گریه نیست بلکه جای خوشحالی است.

و همه شنیده ایم که وقتی ضربت شهادت در حال نماز بر سر مقدس آن حضرت اصابت کرد بار دیگر به این دغدغه مقدس اشاره شد که امام خوشحالی خود را از فلاح ، فوز و رستگاری به زبان جاری کردند؛ « فزت و رب الکعبه»

چه دغدغه مقدسی، که حضرت مولای متقیان بارها آن دغدغه را آشکار فرمودند.

 پیامبر(ص) می فرماید:«لَا یَزَالُ الْمُؤْمِنُ خَائِفاً مِنْ سُوءِ الْعَاقِبَةِ لَا یَتَیَقَّنُ الْوُصُولَ إِلَى رِضْوَانِ اللَّهِ حَتَّى یَکُونَ وَقْتُ نَزْعِ رُوحِهِ وَ ظُهُورِ مَلَکِ الْمَوْتِ لَه»  

مؤمن پیوسته از سوء عاقبت خود بیمناک است و یقین ندارد که آیا مقام خشنودى و رضاى خدا را دریافت خواهد کرد یا نه تا هنگام مرگ و آمدن ملک الموت.

➖ خداوند در قرآن کریم این دغدغه مقدس را در قالب دعای پیامبران و صالحان بازگو فرموده است؛

«وَ تَوَفَّنا مَعَ الْأَبْرار» (آل ‌عمران/۱۹۳)

 «تَوَفَّنِی‏ مُسْلِماً» (یوسف/۱۰۱) 

«أَلْحِقْنِی بِالصَّالِحِینَ» (یوسف/۱۰۱) 

➖ خداوند، در آیه ای از قرآن کریم(آیه۲۰۰ آل عمران) چهار عامل اصلی عاقبت بخیری را ذکر می کند؛

«یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ اصْبِرُواْ وَصَابِرُواْ وَرَابِطُواْ وَاتَّقُواْ اللّهَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ»

 ای کسانی که ایمان آورده اید! (در برابر سختی ها) صبر داشته باشید، و (در برابر دشمن) مقاومت پیشه سازید و (از مرزها) نگهبانی کنید و از خدا پروا نمائید، باشد که ظفرمند شوید.

خداوند این چهارعمل (اصبروا، صابروا، رابطوا و اتقوا الله) را باعث عاقبت بخیری می داند و اگر شخصی آنها را انجام دهد، امید فلاح و عاقبت بخیری داشته باشد.

حضرت فاطمه زهرا عليها السلام :

 اگر روزه دار زبان و گوش و چشم و اعضا و جوارح خود را نگه ندارد، روزه به چه كار او مى آيد؟

مجموعه پوسترهای قرآنی شو …

منبع:فریاد قرآن

معجزه کنترل هیجانات افراط و تفریطی…

۳ درس از حضرت خدیجه برای بشر امروز

●دینداری در غربت دین

دین داری در دوران غلبه دین داران  چندان دشوار نیست، هنر این است که در زمانی که اهل ایمان در اقلیتند و مورد هجوم و تمسخر بی دینان، بر ایمان خود استوار بمانی چرا که وقتی که تعداد بی دینان و یا سر و صدای آنان بلند باشد ممکن است خیلی ها در دین و ایمان شان سست شوند

از این رو حضرت امیر(ع) هشدار می دهند:

«أيُّها النّاسُ ، لا تَسْتَوحِشوا في طريقِ الهُدى لِقلّةِ أهلِهِ ، فإنّ النّاسَ اجْتَمَعوا على مائدةٍ شِبَعُها قصيرٌ، و جُوعُها طويلٌ »

اى مردم! در راه راست، به دليل شمار اندك رهروان آن، احساس تنهايى نكنيد؛ زيرا مردم بر سفره اى گرد آمده اند كه سيرى آن ، كوتاه مدّت و گرسنگى اش طولانى است.

حضرت خدیجه الگوی ایمان مداری در چنین شرایطی است او سبقت در دین داشت و در اوج غربت دین ، بر دین داری خود اصرار داشت.

●حفظ ایمان در اوج ثروت

ثروت ذاتا امر مذموم نیست اما ممکن است آثار منفی در  روح و روان انسان به بگذارد.

آثار روانی مثل ، ترس از رقبا، ترس از دشمنان و حسودان و دزدان ، استرس حفظ ثروت از خطرات منفی بازار، انزوا اجتماعی به جهت نگرانی از نزدیک شدن افراد طماع به ثروتش، و آثار روحی و معنوی به جهت طغیان و فاصله گرفتن از معنویت و ارزشهای دینی و اخلاقی.

یکی از درسهای بزرگ حضرت خدیجه حفظ دین و معنویت و غلبه بر همه آثار منفی ثروت بود.

نه تنها ثروت او باعث طغیان و بی دینی او نشد بلکه همه ثروت خود را در جهت آرمان مقدس دینش فدا کرد و ثروت او تا حدود زیادی، خنثی کننده فشارهای اقتصادی دشمنان بود ، جمله معروف، که یحتمل فرمایش پیامبر است به این حقیقت مهم اشاره دارد ؛«ما قام الإسلام إلا بمال خديجة وسيف علي(ع)» اسلام پیش نمیرفت اگر نبود شمشیر علی و ثروت خدیجه».

●پاکدامنی در جامعه فساد آلود

در دوران جاهلیت، پاکدامنی جایگاهی نداشت، زنان ناپاک به کار خود افتخار میکردند، و پاکان را مورد مسخره خود قرار می‌دادند ، این بانوی بزرگ،  به دلیل عفّت و دامن پاکش، طاهره نامیده می شد. «و کانت تُدعی فی الجاهلّیة بالطّاهره لشدّة عفافها و صیانتها»

فساد و فحشا در جاهلیت به حدی بود که کنیزان خود را به فحشا وادار میکردند که قرآن به این رسم زشت جاهلی اشاره دارد؛

«وَلَا تُكْرِهُوا فَتَيَاتِكُمْ عَلَى الْبِغَاء إِنْ أَرَدْنَ تَحَصُّنًا لِّتَبْتَغُوا عَرَضَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَمَن يُكْرِههُّنَّ فَإِنَّ اللَّهَ مِن بَعْدِ إِكْرَاهِهِنَّ غَفُورٌ رَّحِيمٌ» و کنیزان خود را برای دستیابی متاع ناپایدار زندگی دنیا مجبور به خود فروشی نکنید اگر خودشان می‌خواهند پاک بمانند! و هر کس آنها را (بر این کار) اجبار کند، (سپس پشیمان گردد،) خداوند بعد از این اجبار آنها غفور و رحیم است! (توبه کنید و بازگردید، تا خدا شما را ببخشد!)

برخی از زنان بدکاره، برای شناسایی خود و راهنمایی تازه واردان پرچمی سرخ رنگ بر سر‌ در خانه خود که «مواخیر» به معنای فاحشه خانه نام داشت، برمی‌افراشتند که بدین جهت اصحاب رایات،نام گرفتند.

 نام شماری از پرچمداران آنان چنین است: حنتمه، صفیه مادر طلحه، حمامه مادر ابوسفیان، عقیله، ماریة‌الهموم، ام‌عبدالله، ام‌غانم، ام‌ابی‌الجهم یا رمیثاء، ماریه بنت ابی‌ماریة، نابغه مادر عمرو‌ بن عاص، ممتعه مادر بزرگ عبدالرحمن‌بن‌عوف،.

 حالا فکرش را بکنید در چنین اوضاعی بانویی پاک ظهور میکند آن هم در اوج زیبایی و ثروت، از قشر مرفه و باکلاسِ شهر که طاهره قریش نامیده می شود.

عرض ارادتی بود بر مادر امامان حضرت خدیجه طاهره سلام الله علیها

با احترام

حسینی لیلابی

 امام على عليه‌السلام فرمودند :

 در ماه رمضان، بسيار استغفار و دعا كنيد؛ زيرا با دعا از شما دفعِ بلا مى‌شود و با استغفار، گناهانتان پاك مى‌گردد.

 اصول کافی ج ۴ ص ۸۸